شب قدر را اولیای الهی بارعام خداوند برای همه بندگانش صرفنظر از عابد و عاصی، صالح و فاسد، سیاه و سفید،…، ذکر کرده‌اند که علاوه بر بخشش گناهان، سرنوشت یک‌سال آینده نیز در این شب رقم می‌خورد و خوشا به حال آنانی که در این شب از همه مواهب بارعام خداوند برخوردار شوند.

ارزش سب قدر از زبان خداوند
خداوند از سب قدر توصیفی دارد بی‌نظیر. می‌فرماید: شب قدر از شب‌‏هایى که برتر از هزار ماه است و فرشتگان در این شب به اِذن خدا فرود مى‌‏آیند و جمیع مقدرات بندگان را در طول سال تعیین مى‏‌کنند و وجود این شب در این ماه مبارک نعمت و موهبتى الهى بر امت پیامبر گرامى اسلام (ص) است و مقدرات یک سال انسان‏ها (حیات، مرگ، رزق و…) بر اساس لیاقت‌‏ها و زمینه‏‌هایى که خود آنها به وجود آورده‌‏اند، تعیین مى‌‏شود.

انسان در چنین شبى با تفکر و تدبر مى‌‏تواند به خود آید و اعمال یک سال خود را ارزیابى کند و با فراهم‌آوردن زمینه مناسب بهترین سرنوشت را براى خود رقم بزند.

حضرت امام صادق‌(ع) مى‏‌فرماید: «تقدیر مقدرات در شب نوزدهم و تحکیم آن در شب بیست و یکم و امضای آن در شب بیست و سوم است.»

شب قدر از شب‏‌هایى که برتر از هزار ماه است و فرشتگان در این شب به اِذن خدا فرود مى‌‏آیند و جمیع مقدرات بندگان را در طول سال تعیین مى‏‌کنند و وجود این شب در این ماه مبارک نعمت و موهبتى الهى بر امت پیامبر گرامى اسلام (ص) است.

ماه مبارک رمضان، ماه خودسازی و رهایی از قیودات و زنجیرهایی است که نمی‌گذارند روح انسان به پرواز در آسمان خوبی‌ها و نیکویی‌ها در آید. ماه پاک شدن از گناه و ناصواب‌ها. پیامبر اکرم (ص) به زنى که با زبانِ روزه کنیز خود را دشنام مى‌‏داد فرمود: «چگونه روزه‌‏دارى و حال‌آنکه کنیزت را دشنام مى‌‏دهى؟!» روزه فقط خوددارى از خوردن و آشامیدن نیست، بلکه خداوند آن را علاوه‌بر این دو، مانع کارها و سخنان زشت که روزه را بى‏اثر مى‏کنند، قرار داده است. چه‌اندک‌اند روزه‏‌داران و چه بسیارند کسانى که گرسنگى می‌کِشند.

فلسفه وجودی شب قدر این است که خداوند متعال می‏‌خواهد انسان‏ها به‌ویژه مسلمانان، به سبب محبوبیت‌شان در نزد خدا، در این شب تعیین سرنوشت خود را رقم بزنند. این رقم زدن ملازم نزدیکی به خداوند، که مظهر اعلای پاکی و خوبی‌هاست، می‌باشد.

حضرت امام سجاد(ع) در دعاى حلول ماه رمضان به درگاه خداوند عرض مى‏‌کند: به‌وسیله روزه این ماه، یاری‌مان دِه تا‌اندام‏‌هاى خود را از معاصى تو نگه داریم و آن‏ها را به کارهایى گیریم که خشنودى تو را فراهم آورد، تا با گوش‏‌هایمان سخنان بیهوده نشنویم و با چشمان‌مان به لهو و لعب نشتابیم و تا دستانمان را به‌سوی حرام نگشاییم و با پاهایمان به‌سوی آنچه منع شده ره نسپاریم و تا شکم‌هایمان جز آنچه را تو حلال کرده‏‌اى در خود جاى ندهد و زبان‏‌هایمان جز به آنچه تو خبر داده‌‏اى و بیان فرموده‏‌اى گویا نشود.»

خود را از گناه شستشو دهیم
گناه مانع اجابت دعا و نزدیکی به خداوند است. باید با توبه و بازگشت بسوی خداوند خود را از گناه شستشو دهیم.

حضرت علی(ع) در دعای کمیل به پنج اثر مخرب گناه اشاره می کند. مولای متقیان می‌فرماید “گناه مانع اجابت دعا می شود، مانع نزول نعمت‌های الهی است، زمینه عذاب برای انسان را فراهم می‌کند، زمینه ساز بلا برای انسان است و رابطه انسان با خدا را سخت کرده و گرفتاری و درد و رنج برای انسان می‌آورد”.

امام سجاد(ع) درباره سه اثر مخرب گناه در مناجات تائبین اشاره می‌فرمایند. گناه لباس ذلت بر انسان می‌پوشاند و اگر کسی توبه نکند با همان لباس ذلت در قیامت حاضر می‌شود.

امام سجاد(ع) گناه را باعث دوری از خداوند معرفی می کند. گناه باعث می‌شود تا قلب بمیرد و اگر قلب انسان مُرد، فرد همانند مرده متحرک شده و اثری در جامعه ندارد؛ از جمله گناهانی که انسان را شدیداً گرفتار می‌کند گناهانی است که در آن ستم به دیگران و کمک به ظالم وجود داشته باشد.

لطف بزرگ خداوند در این است که فرصتی دوباره به ما عطا کرده بتوانیم قدر بدانیم. شب‌های قدر فرصتی است تا در راه سعادت و فضیلت قدم برداشته و با استغفار و دعا پیروزی در راه خداوند متعال را درخواست کنیم و امیدواریم که سرنوشت ما امسال به احسن الحال از سوی خداوند رقم بخورد.

انتهای پیام/