به گزارش سبز سرخ ، ۱۷ مرداد ماه سالروز شهادت محمود صارمی به دست مزدوران طالبان در مزار شریف، روز خبرنگار نامیده شد تا بهانه‌ای برای اهل قلم باشد تا یک روز را به بررسی معضلات و مشکلات خبرنگاران و در سطح وسیع‌تر آن تمامی رسانه‌های خبری بپردازند.
در عصر ارتباطات و رسانه و دروان حاکمیت اینترنت و خبرگزاری‌ها، کار و پیشه خبرنگاری یک امر علمی و حرفه‌ای است و رسانه و مطبوعاتی می‌تواند داعیه خدمت‌رسانی باشد که حرفه‌ای بوده و حرفه‌ای عمل می‌کند.
خبرنگاری حرفه‌ای مقدس و کار خبرنگار ارتقاع آگاهی مردم است که خواست و بیان مشکلات اعضای جامعه را شکل می‌دهد.
خبرنگار باید مقام قلم خود را بشناسد و بداند در چه صحنه‌ای وارد شده و قصد چه کاری دارد چراکه جامعه سالم و پیشرو را مطبوعات سالم و آزاد می‌سازند و مطبوعات سالم و پیشرو برای روشنگری و رشد فکری جامعه و جلوگیری از سوء‌استفاده قدرتمندان از قدرت، نویسندگان و خبرنگارانی آگاه و بیدار می‌خواهد.
خبرنگار باید علاوه بر داشتن علم خبری؛ قدرت تجزیه و تحلیل مسائل و اتفاقات را داشته باشد و دارای یک خودآگاهی خواص اجتماعی و سیاسی باشد تا بتواند آن را به جامعه نیز منتقل کنند و موجبات به وجود آمدن یک جامعه و ملت آگاه را فراهم سازد.
در جوامع پیشرفته، سیاست به عنوان یک علم پذیرفته شده و سیاستمداران آن اغلب فارغ‌التحصیل رشته علوم سیاسی هستند، ضمن اینکه این افراد با فعالیت در احزاب به تمرین سیاست‌ورزی می‌پردازند، همه چیز به صورت علمی و عملی دنبال می‌شود اما در کشورهای در حال توسعه سیاستمداران فاقد تحصیلات آکادمیک و دانشگاهی لازم در ضمیمه علوم سیاسی هستند و اغلب با علاقه و حتی بعضی ناخواسته به این وادی کشیده می‌شوند و به علت نهادینه نشدن احذاب در این کشورها این مشکل به مراتب بیشتر است.
هنگامی فرآیند سیاسی یک کشور سیر تکامل مناسبی را طی نکرده باشد موجب تاثیرهای نامناسب و به مراتب خطرناک در عرصه جامعه می‌شود و این تاثیرها در رده‌های پایین جامعه نمایان‌تر خواهد بود.
امروز، روز خبرنگار است، آن ها كه روزهای سال را برای اقشار جامعه می نگارند و از مطالبات و مشكلات آنها قلم می زنند امروز خود سوژه ای شده اند برای قلم ها و دوربین ها، اما با دو تفاوت، تنها برای یك روز، و اینكه خود برای خود می نویسند و بخشی از دغدغه ها و مشكلات ناگفته ۳۶۵ روز سال كه با آن مواجه هستند با قلم های صداقت بر صفحه سپید اذهان می‌آورند و از خود می‌گویند.
اما نه از سر گله و شكایت بلكه از باب درد و دل و یافتن گوش هایی برای شنیدن و دلی برای همراهی.
خبرنگاری شغلی سخت و طاقت فرساست كه به عنوان دومین شغل سخت دنیا از آن یاد می شود.
خبرنگاری شغلی عجین شده با مشقت، خطر، دلهره و در عین حال حس بشر دوستانه و عاری از وابستگی های حزبی و دسته ای است كه در تنگناهای سختی، از خبرنگار، انسانی باتجربه و كامل می سازد.
داشتن روحیه جسارت و خطرپذیری، حس مسوولیت اجتماعی، احترام به فرهنگ مردم، رعایت عفت عمومی و تعصب كاری خصوصیات لازم برای یك خبرنگار و فعالیت خبری است كه خبرنگار را در نیل به موفقیت‌های بسیار یاری می‌كند.
خبرنگاران زیادی در اقصی نقاط جهان به دنبال كشف حقیقت و آگاه سازی بشر از رویدادها هستند و در ایران نیز خبرنگاران با عشقی خالص، قلم و دوربین در دست گرفته و واقعیت های جامعه را منعكس می كنند و حلقه اتصال مردم و مسئولان و بالعكس هستند.
خبرنگاران، عكاسان، تصویربرداران و فعالان عرصه رسانه، خبر و اطلاع‌رسانی از دل و جان مایه گذاشته و در زیباترین و بدترین صحنه های رخدادها، ثبت كننده ناب ترین لحظات هستند و رسالت خبری خویش را در هر زمان و مكانی از یاد نمی‌برند.
جامعه خبری با مسائل و مشكلاتی دست پنجه نرم می كنند كه می توان گفت اگر مسوولان فرهنگی و رسانه ای كشور و استان به این مشكلات رسیدگی و در راستای رفع آنها كوشش كنند، قطعا تاثیر آن بر نحوه و كیفیت اطلاع‌رسانی‌ها و مخابره اخبار مشهود خواهد بود.
نشستن پای سخنان و درد و دل های خبرنگاران، گویای این نكته است كه مهمترین دغدغه جامعه خبری، امنیت و آینده شغلی است كه رفع مشكلات موجود آنها می تواند امید و انگیزه را در كار آنها دخیل كند و منجر به خلق آثاری فاخر و موثرتر از سوی آنها شود.
خبرنگاران به اتفاق بر اینكه حرفه آنها زمان و مكان و شرایط خاص ندارد و در همه جا و همه زمان باید آماده تهیه اخبار و رویدادها باشند اگر تامین شغلی در كارشان اعمال نشود سختی این شغل دوچندان خواهد بود ، تاكید دارند.
بی جهت نیست که حرفه خبرنگاری جزو مشاغل سخت و زیان آور است چرا که مسئله اصلی اینجاست که اینقدر به این شغل بها داده نشده است. کمتر خبرنگاری می تواند از مزایای سخت و زیان آور بود شغل خود استفاده کند.
نداشتن بیمه، حقوق ناکافی، شکایت از خبرنگاران، نداشتن حداقل رفاهیات از جمله مشکلاتی است که خبرنگاران واقعی این کشور سال هاست با آن دست و پنجه نرم می‌کنند؛ این مشکلات گاه آن قدر سخت و بغرنج می شود که فردی پس از سال ها در این حوزه ناگزیر آن را کنار می گذارد، اما چه می‌توان کرد جز اینکه هر سال بیاییم همین حرف ها را بزنیم و برویم تا سال بعد…
خبرنگاران برای نشان دادن مشکلات مردم و کشف حقیقت تلاش می‌کنند، اما خودشان همیشه جزو فراموش‌شده‌ها هستند.این شغل مصائب و مشکلات بسیاری دارد اما راوی برای بیان آن وجود ندارد.
عدم برخورداری از امنیت شغلی، عدم برخوداری از بیمه سخت و زیان آور، مشکلات اقتصادی، تأمین معیشت و عدم پاسخگویی برخی مسئولان به پرسش‌های مطرح شده بخش بسیار کوچکی از مشکلات خبرنگاران است.
هر ساله مسئولان در روز خبرنگار تنها به گوشه از مشکلات این قشر اشاره می‌کنند و وعده‌هایی مانند مسکن خبرنگاران، بیمه سخت و زیان آور، تسهیل شرایط کاری می‌دهند اما هیچ کدام هیچ وقت عملی نمی‌شود.
انتهای پیام/
Monday, 7 October , 2024